PROGRAMOWANIE ŻYWIENIOWE we wczesnym okresie życia
Jeszcze do niedawna żywienie kojarzyło się z dostarczaniem do organizmu składników odżywczych mające na celu zapewnienie bieżącego wzrostu i rozwoju organizmu oraz utrzymanie funkcji poszczególnych układów człowieka. Jednak naukowcy, lekarze oraz specjaliści ds. żywienia coraz częściej zwracają uwagę na to, że to nie tylko geny mają wpływ na funkcjonowanie organizmu, ale w dużej mierze czynniki zewnętrzne, w tym żywienie jako proces programowania metabolizmu już we wczesnym okresie życia. To właśnie 1000 pierwszych dni życia, to czas, kiedy mamy największy wpływ na kształtowanie prawidłowych nawyków żywieniowych u dzieci.
„Programowanie żywieniowe to proces kształtowania metabolizmu pod wpływem składników odżywczych dostarczanych podczas życia płodowego i niemowlęctwa, czyli okresów mających kluczowe znaczenie dla rozwoju narządów i tkanek” – wyjaśnia prof. dr hab. n. med. Piotr Socha, kierownik Oddziału Gastroenterologii, Hepatologii i Zaburzeń Odżywiania w Instytucie „Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie. – Ma ono charakter utrwalonego programu, który działa aż do okresu dorosłego. Z tego względu ryzyko chorób ukształtowane już w okresie niemowlęcym trudno zmienić w późniejszym wieku”.
Czas niemowlęcy, to okres, kiedy dochodzi do najszybszego rozwoju tkanek i narządów dzieci. Każdy niedobór lub nadmiar danego składnika odżywczego może zdeterminować funkcjonowanie metabolizmu w życiu dorosłym. Dlatego prawidłowa dieta podczas ciąży, a następnie podczas laktacji oraz pierwszych lat życia dziecka zapewnia nie tylko odpowiednie przyrosty masy ciała i optymalny stan odżywienia, ale również wpływa na odległe tzw. długofalowe efekty „programowania” zdrowotnego, do których zaliczamy:
- prawidłowe funkcjonowaniu układu nerwowego,
- prawidłowy rozwój układu kostnego,
- zmniejszenie ryzyka chorób układu krążenia,
- zmniejszenie ryzyka nowotworów,
- zmniejszenie ryzyka otyłości.
