„To ciągle jest ten sam stół. Pamiętam jak moje dzieci malowały tu pisanki i jak dzieliliśmy się jajkiem.
A teraz siedzę przy nim sama. Nie mam pieniędzy na jedzenie. Nie mam już o kogo dbać. I nikt nie dba o mnie.”
Tak właśnie –bez nadziei i bez jedzenia- żyje tysiące chorych, samotnych, starszych ludzi.
I na tę Wielkanoc też nikt o nich nie zadba.
Dlatego prosimy: Kup paczkę z jedzeniem. Daj nadzieję na Wielkanoc!